بررسی اثر تاریخ کاشت و تک آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم جو دیم

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و مقادیر تک آبیاری بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دو رقم جو دیم، تحقیقی به صورت کرت های دوبار خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار ر سه تکرار و در دو سال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه به اجراء در­آمد. سه تاریخ کاشت (زود، معمول، دیر)، پنج مدیریت تخصیص ­آبیاری محدود (دیم، تک­آبیاری به میزان 50 میلی متر در زمان کاشت، تک آبیاری به میزان 100 میلی متر در زمان کاشت، یک مرتبه آبیاری بهاره با تأمین 50% نیاز و یک مرتبه آبیاری بهاره با تأمین 100% نیاز) و دو رقم جو (آبیدر و dayton) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر تاریخ کاشت و تک آبیاری بر عملکرد دانه و شاخص بهره وری آب کاربردی معنی دار است. عملکرد جو dayton بیشتر از آبیدر بود که ناشی از تعداد سنبله در متر مربع و تعداد دانه در سنبله بیشتر است. آبیاری زمان کاشت به میزان 100 میلی متر و در تاریخ کاشت های زود و نرمال، از طریق افزایش وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع و افزایش سهم سنبله های بارور، عملکرد را بهبود بخشید، به نحوی که میانگین اثربخشی این تیمار در دو سال نشان می دهد که کاربرد آن، عملکرد جو را به محدوده 3500 تا 4100 کیلوگرم در هکتار افزایش داد. در خصوص تیمارهای آبیاری بهاره نیز آنچه که اهمیت فراوان دارد، افزایش وزن دانه و سهم سنبله های بارور به کل سنبله ها است که افزایش عملکرد نسبت به شرایط دیم را توجیه و کفایت جبران 50 درصد تخلیه رطوبتی خاک در بهار (44 میلی متر) یعنی i50%  را بیان می کند.